'Het is allemaal niet meer te bevatten'. Die gedachte hadden de volgers na afloop van de wedstrijd tegen VV Egmond. In een bizarre wedstrijd ging het vlaggenschip weer in de slotfase onderuit: 5-6! Ja, inderdaad de doelpunten vielen in het duel als pepernoten op een Sinterklaasavond. En hoe ironisch was het scoreverloop. Dit keer draaide Volewijckers een achterstand om, i.p.v. dat een voorsprong als sneeuw voor de zon verdwijnt. Vijf minuten voor tijd van 3-5 achter naar 5-5 gelijk, en dan in de laatste seconden... 5-6!Laten we maar gewoon beginnen. Volewijckers startte voortvarend. Een eerste aanval op rechts met een voorzet van rechtsbuiten Omar Bernoussi richting middengedeelte zestienmetergebied. Inzetten van midvoor Mehdi Larabi en middenvelder Yannis Steenhuisen werden geblokt. Ook VV Egmond liet zich zien met een schot net naast het doel van doelman-Noel Reit. We zagen dat Volewijckers achterin met een nieuw systeem aan de partij was begonnen. De defensie bestond nu uit drie man: JustinTolsma, Wail Bouaziz en Jael Vreugd. Linksback Djenghis Dams was een linie naar voren geschoven. Dat liep allemaal niet zo lekker. VV Egmond profiteerde van de ruimte die het daardoor kreeg. De 0-1 na tien minuten spelen was verdedigend al bedenkelijk, maar we geven VV Egmond ook de credits van een soepele combinatie vooraf: 0-1. Een minuutje later leverde eenvoudig balverlies de opmaat voor de 0-2. We rechtten de rug, en na een kwartier spelen was daar de aansluitingstreffer. Goed doorzetten van Djenghis met een scherpe voorzet werd op juiste waarde door Mehdi ingeschat: 1-2. Mooie aanval, goede goal.Na 26 minuten spelen was weer pijnlijk balverlies de reden dat VV Egmond de armen in de lucht kon gooien. De speler met rugnummer 5 (Rick Lek) kreeg op de rechterflank een vrije doorloop en drukte af met een schot in de verre hoek: 1-3. Die Lek speelde een geweldige eerste helft, die zag in dat het achterin niet goed stond. Overal dook rugnummer 5 op en hij had de middag van zijn leven. Het leek defensief met aansluiting aan/op het middenveld bij de onzen nergens op. Justin is een speler die het moeilijk genoeg heeft met zijn eigen spel, Wail neemt opbouwend veel risico is zijn spel mee, en aanvoerder Jael liep te zwemmen aan de linkerkant. Met Djenghis in een meer aanvallende rol had de slimme Lek door 'daar valt de winst te behalen'. Met de sterke aanvoerder rugnummer 18 Justin Recourt (goed voor het eerste en tweede VV Egmond doelpunt) als de andere gevaarlijke speler had VV Egmond de wedstrijd aardig in de hand.Volewijckers bleef zoeken naar mogelijkheden. En na een half uur spelen kwam het via een strafschop terug in de wedstrijd. Middenvelder Sora Hernandez werd aangetikt en dan bal ging op de stip. Mehdi verzilverde de pingel: 2-3. Helaas sloeg zo'n vijf minuten voor rust nummer 5 weer eens toe. De man knalde de bal even uit de losse heup en het projectiel sloeg in het net, gewoon een klasse-goal: 2-4.Bij rust de conclusie: de eerste helft was chaos, het leek wel of Volewijckers verloren rondliep op een Kerstmarkt pakweg ergens in Duitsland. De tweede helft startte ook chaotisch. De eerste aanval vanaf de aftrap was in de 46e minuut voor VV Egmond meteen raak. Een voorzet vanaf rechts zeilde in de kluts naar links. Rugnummer 10 bij VV Egmond knalde de bal in. Doordat de bal in een clash met een Volewijcker lichtjes werd aangeraakt kreeg de bal een merkwaardige snelheid mee en slingerde in de verre benedenhoek: 2-5.Drie minuten later Volewijckers weer aan het kanon. Omar werd via een steekbal de diepte ingestuurd, en schoot de bal laag in de lange hoek, topdoelpunt: 3-5. Ongelooflijk. 50 minuten gespeeld, acht doelpunten. Dan kwam er toch even een wapenstilstand. VV Egmond trok zich meer terug in de verdediging en Volewijckers leek zijn zaakjes achterin (met aan begin tweede helft invallers Miro Robert en Anouar el Ouarqui) onder de knie te hebben. We kregen nog wel goede kansen voor Djenghis (schot naast het doel) en een schot van Wail. Die laatste poging werd gepakt door de VV Egmond-doelman. Deze doelman stond in die fase wel vaker in de weg voor de onzen. De helemaal in een rode uitrusting spelende goalie (stond hem overigens perfect) had ondertussen bij de 'Tifosi Grijze Plaag' de bijnaam 'De Rode Kreeft' gekregen (en dat was een compliment). Als verwijzing naar bijnamen uit het verleden van illustere doelmannen met bijnamen als ' De Zwarte Panter' of 'De Zwarte Spin', maar dit terzijde. Want Volewijckers ging in de laatste 10 minuten helemaal los. Opeens lukte alles! Combinaties, driehoekjes, één keer raken: verzin de hele rataplan maar. Vloeiend spel waar bijvoorbeeld Manchester City manager/trainer Pep Guardiola met bewondering naar zou hebben gekeken. En het betaalde zich uit. In de 84e minuut: voorzet vanaf de rechterflank, kiezelhard ingekopt door Mehdi: 4-5. Een minuut later: hoekschop vanaf rechts plofte in de zestien. Een soort scrimmage was de voortzetting, en middenvelder Nedzad Osmanovic gooide de pantoffel er tegenaan: 5-5! Alle hens aan dek, nog meer in het vat? Nou, in de extra tijd werd Omar richting VV Egmond doel gestuurd. Op volle snelheid snel handelen: schot rakelings naast de paal......en dan... lieve mensen, handen voor de ogen of toch een bak ellende? Een bal van achteruit van VV Egmond zeilde over de hele as van het veld naar de linkerflank. Nummer 10 ontving het lederen monster en krulde de bal in de verre hoek, onbereikbaar voor Noel: 5-6. En je verzint het niet: het was echt de laatste trap van de wedstrijd, er werd meteen afgefloten!Tja, wat kunnen we na deze rollercoaster nog meer melden? We zullen een poging doen. Schreven we vorige week nog dat de gifbeker kennelijk helemaal leeg moet, nou die is leeg... en zoals al gemeld bij het verslag op hetamsterdamschevoetbal: we zitten in een achtbaan van emotie.We sluiten af met Engels voor gevorderden; 'never a dull moment' bij de hoofdmacht. Alleen die verdomde drie punten blijven maar uit! Oké, schouders er maar weer onder, en op naar SV Vrone voor de laatste wedstrijd voor de winterstop.