We gaan terug naar de laatste jaren van De Volewijckers in het betaalde voetbal: 1970 tot 1974. Een verhaal met een hoopvol begin en een tragisch einde.
Jongens, een groot talent
In het seizoen 1970/1971 speelden de groen-witten in de Tweede Divisie, wat in die jaren zeker betaald voetbal was. In de loop van het seizoen is de grote doorbraak van het jonge talent Teun-Jan Jongens. Een centrale verdediger-middenvelder uit Amsterdam, geboren op 10 augustus 1952. De 'voetbalkenners' zien een veelbelovende toekomst voor deze jonge speler; qua speelstijl had hij overeenkomsten met de later bij Ajax en FC Barcelona groot geworden Johan Neeskens. Op 27 april 1969 onder leiding van trainer Bert Jacobs had Jongens al zijn debuut gemaakt in het eerste tegen RCH, op de leeftijd van 16-jaar, 8 maanden en 17 dagen. In Heemstede won De Volewijckers met 2-0 dankzij twee doelpunten van voorhoedespeler Co Stout. De opstelling van De Volewijckers in deze partij was: René Duits, Piet Boogaard, Jan Koppendraaijer, Dirk de Ruiter, Hennie Heerland, Teun-Jan Jongens, Co Adriaanse, Bob Ponsen (invaller Tonny Coster), Ben Verweij, Co Stout en Dries Boszhard.
Een verbijsterend bericht
Ongeveer een jaar later was op 23 maart 1970 zijn debuut voor het Nederlands elftal onder-19, waarvoor Jongens in die leeftijdscategorie achtmaal het Oranjeshirt zou dragen. Het echt grote werk lonkt, maar dan ...
Op 21 juni 1973 komt er een verbijsterend bericht bij de club binnen: Teun-Jan Jongens is in Abcoude bij een verkeersongeval verongelukt, 20 jaar jong.
94 wedstrijden
De Volewijckers werd in het seizoen 1970/1971 onder leiding van trainer Janny van der Veen kampioen in de Tweede Divisie! Jongens speelde dat seizoen 24 wedstrijden met twee doelpunten. Zijn eerste partij van het seizoen was op 27 september 1970. Een uitwedstrijd tegen Fortuna Vlaardingen. Als invaller speelde hij tien minuten in een wedstrijd die De Volewijckers met 1-0 verloor. De eerstvolgende wedstrijd op 4 oktober 1970 thuis tegen Hermes DVS (2-0 winst) speelde Jongens de volle 90 minuten. In totaal speelde hij voor De Volewijckers 94 wedstrijden en maakte hij drie doelpunten.
Kampioenen
De kampioenswedstrijd staat op de datum van 6 juni 1971: een thuiswedstrijd op het Mosveld voor 6.000 toeschouwers, een 3-0 zege tegen AGOVV. Doelpunten van Co Stout en tweemaal Pim Waaijenberg. De Volewijckers pakt 47 punten uit 32 wedstrijden (in het tijdperk dat je twee punten kreeg voor een overwinning). Twee punten meer dan PEC (nummer twee) en Eindhoven (nummer drie). De Volewijckers verloor vijf wedstrijden, waarvan één thuiswedstrijd: tegen Eindhoven (0-2). Het werd uiteindelijk een seizoen met een bitter einde, want het volgende scenario speelde zich af...
Op tijd in de Eerste Divisie
Na het seizoen werd de Tweede Divisie opgeheven. De KNVB vond dat er teveel profclubs waren, met als gevolg dat er een sanering werd doorgevoerd. De beslissing of een club verder mocht in het profvoetbal of diende te verdwijnen uit het betaalde voetbal werd gemaakt op basis van het aantal toeschouwers (gewogen gemiddeld over de afgelopen vijf seizoenen). De elf clubs met het laagste gemiddelde moesten wijken. Met de promotie naar de Eerste Divisie speelde dit probleem niet voor De Volewijckers.
Degradatie
Seizoen 1971/1972 in de Eerste Divisie eindigde De Volewijckers van 21 clubs als nummer achttien. 1972/1973 werd een zwaar seizoen met een competitie van twintig clubs. De Volewijckers eindigde met 28 punten uit 38 wedstrijden als nummer negentien, met vier punten meer dan rode lantaarndrager FC Dordrecht. Het was een voorbode van het laatste seizoen in het betaalde voetbal. De club onder leiding van trainer Ger Blok werd in het seizoen 1973/1974 laatste in de eindstand met 26 punten uit 38 wedstrijden, één punt minder dan Veendam.
Wel zo sportief
Het boek betaald voetbal werd dichtgeslagen. Het laatste duel was in Venlo tegen VVV, ver van de Buiksloterbanne onder het toeziend oog van duizend VVV-supporters en een bus vol trouwe Amsterdamse aanhang. Het werd tien minuten voor tijd 1-1 door Fred Schoonderwoerd die daarmee het laatste profdoelpunt maakte. Dat De Volewijckers op de allerlaatste dag toch nog positief in het nieuws kwam met een prijs, is een pleister op een diepe wond. Het is de Fair Play beker voor de meest sportieve ploeg van het speeljaar...
Einde van een tijdperk
Het bestuur van De Volewijckers besluit de vereniging terug te laten gaan naar de amateurs. De betaald voetbal licentie werd naar betaald voetbalorganisatie van FC Amsterdam overgebracht, dat in 1972 was ontstaan uit een fusie van twee andere betaalde voetbalclubs DWS en Blauw Wit.
Peter Oud