Het laatste verslag van het kampioensjaar van ons vlaggenschip, het zaterdag-eerste. Geschreven door Peter Oud, verslaggeven van Het Amsterdamsche Voetbal en Volewijcker in hart en nieren. De laatste wedstrijd van het seizoen bleek er een om snel te vergeten...Groen-wit tegen Rood-WitNog één wedstrijd staat op het programma, een uitwedstrijd tegen Rood-Wit Zaanstad.Maar het wordt een deceptie. Net als vorige week met de eerste nederlaag van het seizoen gaan we zaterdagmiddag in Zaanstad onderuit. Rood-Wit, een kelderploeg op de ranglijst, stunt verassend met een 5-4 zege. Het team oogt lusteloos, de energie is weg, sommige spelers spelen 'met pap in de benen'. Misschien begrijpelijk na het behalen van de titel, twee weken geleden. Het is een menselijk trekje dat na een behaalde prestatie, het allemaal een tandje lager gaat. Konden we het vorige week nog begrijpen, tegen laagvlieger Rood-Wit hadden we toch een puike wedstrijd verwacht. Ondanks dat we enkele sterkhouders misten en de wedstrijd er één is in de categorie 'om des keizers baard', is de uitvoering van de onzen, nou ja, we houden het netjes ... bedenkelijk.Heerlijk weerHet is verder wel lekker vertoeven langs het lijntje in Zaanstad. Het plukje aanhang dat de moeite had genomen om de wedstrijd te aanschouwen, kreeg door het heerlijk zonnetje het idee dat de domicilie een plek ergens in Portimáo was. De uitdaging is wel te blijven staan, want door het armmoedige niveau van de wedstrijd zien we tijdens de partij, tussen de fabriekshallen op het terrein, verderop een soort tentenfestival, wat kennelijk de standplaats is van de plaatselijke korfbalclub. 'De Tifosi Grijze Plaag' krijgt al visioenen in het hoofd van; 'héé, een bierfestival'. Maar we blijven verstandig, we laten de groen-witte leeuwen niet in de steek', en misschien wel de echte reden; we moeten nog rijden!De wedstrijdEnfin, de wedstrijd. We komen na tien minuten spelen achter, vermelden waard: een prachtige drop-kick van de Rood-Wit speler. De Volewijckers schrikken wakker en laten zien: 'we kunnen het wel'. Binnen tien minuten tijd 2-1 voor. Doelpunten van middenvelder Denzel Rommy en Issam El Bakkali. Vooral voor de eerste speler een 'mijlpaal' - het is zijn eerste van het seizoen. Maar al snel volgt de gelijkmaker. Weet niet wat de achterhoede aan het doen is, maar de gedachten zijn kennelijk al bij witte stranden met tropische palmbomen. Een speler van Rood-Wit kan wel erg makkelijk richting doelman Mitchel Vincken gaan. Die probeert de speler tegen te houden met een knappe redding (wat ook lukt). De scheidsrechter die kennelijk een abonnement heeft genomen van: 'ik blijf in de middencirkel lopen', heeft een andere gedachte en geeft wel heel makkelijk een strafschop. Die wordt benut. Even later staan we weer te prutsen, en haalt de Rood-Wit spits verwoestend uit: 3-2. Gelukkig trekken we zo'n tien minuten voor rust de zaak weer recht door Issam: 3-3.Tweede helftIn het tweede bedrijf beginnen we wonderbaarlijk met wat energie. We knallen meteen in de eerste minuut op de paal. En 'Circus' El Bakkali, gelukkig een speler die zijn niveau wel tentoonspreidt, scoort na een uur spelen via binnenkant paal: 3-4. Rood-Wit, dat moeten we toegegeven, geeft niet op. Ga de trainer Levinho Wijdenbosch van hieruit een compliment geven dat hij zijn team, ondanks de waardeloze positie in de stand, aan de praat kreeg. Rood Wit gaat voor de overwinning! Al krijgen de onzen na de voorsprong een pak kansen, dat we de uitdrukking kunnen plaatsen: 'daar krijgt een paard de hik van'. Maar met nog zo'n tien minuten te spelen, letten we achterin weer niet op. Vogelvrij op de linkerflank ontvangt de buitenspeler van Rood-Wit de bal en laat een verschrikkelijke harde knal los: 4-4. Dus maar weer naar voren. En ja, we scoren... 4-5 voor! Nee, de scheidsrechter doet een duit in het zakje. Geen goal... de bal heeft de achterlijn niet gepasseerd! Op advies van de clubgrensrechter neemt de scheidsrechter weer uit zijn prachtige locatie, de middencirkel, de beslissing over. Ongelooflijk, het was zelfs vanuit onze positie te zien dat de bal over het lijntje was (en we waren dus nog niet eens naar het bierfestival geweest). We nemen het de clubgrensrechter niet eens kwalijk; 'logisch', is de gedachte van de onzen. Maar de scheidsrechter mag over deze mispeer bij zichzelf te rade gaan. En even later... We krijgen het deksel op neus. Weer wankel verdedigen is de opmaat voor euforie bij Rood-Wit. Randje buitenspel (er wordt nog wel gevlagd bij de onzen, maar 'de ref' gelooft het wel allemaal), gaat de spitsop Mitchel af en scoort: 5-4.Snel vergeten en vooruit kijkenBeschaamd gaan we het veld af. En laten alles bezinken, met ook stof om over na te denken. De laatste drie wedstrijden kregen we elf doelpunten tegen. Maar oké, we laten ons verder niet misleiden door deze povere uitvoering van de onzen op het einde van de competitie. We hebben prachtige potjes gezien, alleen, ja... deze laatste: het had anders gekund. We ronden af. Het seizoen zit erop. De doelstelling aan het begin van het seizoen is met het kampioenschap en de promotie naar de derde klasse bereikt. Met een wat bittere nasmaak wat betreft de laatste twee wedstrijden rolt het zaterdag-eerste de zomer in. Vooruitkijken: zien wat de indeling wordt in de derde klasse, en met wat vraagtekens richting volgend seizoen. Het echte werk begint nu pas in de derde klasse. Ook van hieruit een (kleine) boodschap van 'Tifosi Grijze Plaag' aan de 'grote tenoren' van de club, Andries en Co: 'houd de vinger aan de pols, houd het vizier scherp op de club.Alle mensen die De Volewijckers een warm hart toedragen en uiteraard technische staf, spelers, begeleiders, volgers, enz.: een fijne zomer!