Zware teleurstelling zaterdagmiddag voor alle betrokkenen bij het eerste, met het 1-1 gelijkspel tegen Beverwijk. Diep in de extra tijd verspeelde Volewijckers een 1-0 voorsprong. We schrijven 97e minuut: de groenwitten kregen niet alleen een tik maar de hele deksel op de neus! Met praktisch de laatste actie van de wedstrijd ging euforie over naar radeloosheid. Ongelooflijk, drie winstpunten vloog als sneeuw voor de zon voor de onzen weg...
Bij de start had trainer Ale van der Zee deze opstelling: Mitchel Vincken; Karim Boubaouch, Mo el Jahouari, Reda el Kouaa, Jhamarley Landtow; Maurits Heijneman, Damien Simson, Mo Arbioui; Issam el Bakkali, 'Appie' Challaoui, Abdel Karisi. Vanaf de aftrap zagen de toeschouwers het belang van deze wedstrijd. Voor beide teams was het een must-win wedstrijd. Mogelijk was dat de reden waarom de teams onrustig begonnen. Al toonde Volewijckers zich in de eerste minuut met een schot van jeugdspeler Abdel Karisi om snel zaken te doen. Maar de bal zeilde hoog en naast het doel.
Beverwijk had na twintig minuten spelen uit een hoekschop een kopbal, keurig gepakt door doelman Mitchel Vincken, een wapenfeit. Met vermelding dat de als verdedigende middenvelder goed spelende Maurits Heijneman even voor rust met een blessure het veld moest verlaten, werd de eerste helft afgestoft. De 0-0 tussenstand gaf de juiste bespiegeling van de eerste helft weer. Laten we het maar op houden dat druk en spanning voor de elftallen hier en daar in de beentjes sloeg.
In de tweede helft bleef voorzichtigheid troef. Al zocht De Volewijckers meer de aanval dan zijn opponent. Na 53 minuten spelen kregen we een geweldige kans. Een verre uittrap van Mitchel ging het hele veld over, en kwam voorin uit bij 'Appie'. Zoeken naar balans om de bal aan te nemen, oog in oog met de Beverwijk-goalie, maar het vizier stond niet op scherp - het schot ging naast het doel. Jammer, in een wedstrijd waarin verdedigers de baas waren, zijn kansen uiteraard schaars. 'Appie' was niet van de kaart. Een minuut later na een vlotte combinatie met invaller Miro Robert, toverde de spits een laag schot uit de benen: de doelwachter van Beverwijk stond op zijn post.
Volewijckers bleef zoeken naar een opening en 'Appie' probeerde het in de 68e minuut maar weer eens: zijn poging ging helaas naast de verkeerde kant van de paal. Voortekenen dat de treffer toch eens moet vallen? Jazeker, 75e minuut: een hoekschop vanaf links. Issam gaf een fijn aangesneden bal, en Damien knalde zijn hoofd het leer (of kunststof) rechtstreeks in de touwen: 1-0.
Koppie erbij houden in het laatste kwartier. Beverwijk moest de koers veranderen, al hielden de onzen de partij in de hand met achterin een geweldig spelende Mo (el Jahouari) in de hoofdrol. Toch werd het richting eindfase hier en daar hectisch. Eerst kregen we een soap tussen de scheidsrechter en trainer Ale. Een stevige overtreding op invaller rechtsback Jonathan Dundas werd door de ref te makkelijk afgedaan van 'niks aan de hand'. Ale sprong uit zijn vel, niet goed, maar in die periode van de match wel begrijpelijk.
In de slotfase weigerde de scheidsrechter de partij strak te fluiten, er werd flink geschoffeld en het geduld bij Ale was kennelijk op. Consequentie was wel een gele kaart. Ale nog bozer, ging in conclaaf met de leidsman, en dat werkte averechts. Hup, andermaal de kleur geel, en vertrekken met een rode kaart, van dug-out naar achter het hek!
We belandden in extra tijd. En waar iedereen dacht aan drie à vier minuten, werden het er zeven. Precies in de 97e minuut, een... mokerslag! Een hoekschop voor Beverwijk vanaf rechts plofte neer in de doelmond. Na een scrimmage kreeg Volewijckers de bal niet weg, en daar was de pantoffel van Beverwijk-middenvelder Glenn Buijsman. Zijn knal sloeg binnen in de winkelhaak: 1-1. De balwenteling van een aftrap werd nog genomen en meteen daarna het eindsignaal.
Drie broodnodige punten weggespoeld in het bekende putje, één schamel puntje was het resultaat. Het zijn de harde feiten. Om met de woorden van Ale af te sluiten: 'dit is een bittere pil'. Op naar de volgende wedstrijd; het kalf is niet verdronken, dus weer de rug rechten, er is nog alles om voor te spelen. Meer clichés kunnen we niet bedenken. Zaterdag op weg naar district West voor de match tegen VVA/Spartaan.