• De smaak van de overwinning: dat was van toepassing voor het eerste. In Oostzaan werd zaterdagmiddag tegen OFC met 3-0 gewonnen. Wat een opluchting dat deze belangrijke wedstrijd met een knappe zege over de streep werd getrokken.
     
    Het is bekend, dat de competitie een 'nieuwe' competitie is geworden. Al eerder aangekaart: door de invoering van de KNVB van een versterkte nacompetitie (nummers negen, tien, elf in de ranglijst strijden om klassebehoud) is de opdracht: finishen op plaats acht (en mogelijk wat plekjes daarboven). Nou, zaterdag hebben trainer Ale van der Zee en zijn team dat dus uiterst goed in de oren geknoopt, want concurrent OFC werd op achterstand gezet.
     
    Ale had voor de start van de wedstrijd wat omzettingen gedaan ten opzichte van vorige week. Met name  achterin en middenveld. Jonathan Dundas ging van links naar rechtsback, in het centrum kreeg Reda El Kouaa nu steun van Daniel Abera (die dus een linie terug ging) en de linksbackpositie werd ingevuld door jeugdspeler Jhamarley Landtow, die dit seizoen al eens in de basis stond tegen FC Castricum. Op het middenveld verscheen nu Damien Simson, die dus stuivertje wisselde met Daniel, en verder Giverno Wongsodikromo en een basisplaats voor onze kleine Gavi (van FC Barcelona): Kostas Panagiotidis. Voorin bleef het staan met Issam El Bakkali, 'Appie' Challaoui en Mo El Jahouari.
     
    Aan het begin was het van beide ploegen aftasten en werd er weinig risico genomen. Het spel oogde daardoor wat saai, maar langs de kant begrepen we dit standpunt wel. We hebben het Ale niet nagevraagd, maar de start vorige week tegen ADO'20 moet meegenomen zijn. In die partij werd zeker in het eerste kwartier veel balverlies geleden. Nu ging het balletje kalm rond bij de groenwitten, zoeken naar vastigheid en lekker balgevoel. Ook OFC keek de kat uit de boom, dus de wedstrijd kabbelde in de schaduw van de Tweede Divisie-wedstrijd op het hoofdveld tussen OFC en Rijnsburgse Boys rustig verder. Echte kansen kwamen er daardoor niet, al was Mo (El Jahouari) na zo'n twintig minuten spelen dicht bij de 0-1, maar hij was iets te laat op een voorzet vanaf rechts.
     
    Vijf minuten later was het eerste wapenfeit van OFC meteen raak. Een schot vanaf links werd door een van de voorwaartsen van geelzwart nog aangeraakt in buitenspelpositie, dus afgekeurd, maar dat was een waarschuwing. Mo (El Jahouari) loste een minuut later een knal, over kruising/paal/lat van het OFC-doel.
     
    De wedstrijd kwam daarna wat meer los, en OFC kroop uit zijn schulp en was vlak voor rust dicht bij de openingstreffer. Een lange bal mondde uit in duel van de uit zijn kooi komende Volewijckers-doelman Mitchel Vincken en een aanvaller van OFC. In een 50/50 duel buiten het zestienmetergebied om de bal, raakten beide spelers elkaar. De aanvaller ging onderuit, maar ook Mitchel ging op zijn kokosnoot. De goed leidende scheidsrechter  Harvey Mac-Intosh schatte (oké, misschien in onze ogen) het goed in met een gele kaart voor Mitchel. Er werd natuurlijk vanuit de OFC-hoek om rood geroepen, maar het was duidelijk een 'clash' tussen beide spelers. Een open scoringskans was het ook niet, want Reda liep zijwaarts mee, dus deed mee in de spelsituatie. Uitkomst was uiteraard wel een vrije trap voor OFC op een mooie positie. De lange speler OFC-speler Xavier Roof dacht daar kennelijk ook zo over, want zijn trap spatte kiezelhard uiteen boven op de dwarsligger.
     
    Al met al was het wel lekker dat even later het rustsignaal klonk, om deze momenten even te laten betijen. In het tweede bedrijf tikte OFC in het begin tegen het venster, de druk op de goal werd opgevoerd maar we hielden stand, mede door sterke spel van Reda achterin. Met een knal van Kostas uit de beweging, schitterend over het doel getikt door de OFC-doelman, meldden we ons. Maar een minuut later, knalde de bezige spits van OFC het projectiel op de paal. Kennelijk was dat het punt voor De Volewijckers om de teugels strakker aan te trekken. Er kwam een periode aan met uitstekend voetbal. Onder stuwende leiding van middenvelder Damien ging Volewijckers op jacht naar de 0-1. Allemachtig: wat een power van Damien, de man bleef maar gaan, en trok Kostas en Giverno op het middenveld mee. Met invaller Tarik Karim ging het spelletje lopen en ook Issam kreeg de geest, hij voelde het balletje opeens weer lekker aan het 'schoentje'. OFC kwam er niet meer uit, en speelde de lange bal, maar Reda met een vlot kapsel kopte alles weg. Daniel hield een oogje in het zeil, en backs Jhamarley en invaller Karim Boubaouch zochten de aanval. Met een goede spelopvatting werd de tegenstander stevig vastgezet, maar ja: scoren we?
     
    Zeker, kwartier voor tijd: een vrije trap voor de onzen. En we voelde het; dit wordt het moment voor Issam. En pats, daar ging de bal: met een schitterende krul sloeg hij in de touwen, 100% karaat goud: 0-1. Jongens, toch; wat een gevoel, een voorsprong... Vijf minuten later deelden Volewijckers de definitieve klap uit. Een combinatie op de rechtervleugel tussen Kostas en Issam draaide uit op een voorzet van de laatste. Damien was attent met een listig kopdoelpunt om zijn geweldige wedstrijd te bekronen: 0-2. Het bestaat nog: drie punten in de knip!
     
    Met wat jeugdspelers erbij als invallers, was Tarik vijf minuten voor tijd de gevierde man voor de derde goal. Tarik ontving een doorloopbal: stoomde naar de OFC-doelman, kwam één op één en gaf de bal een wippertje, en zo beloonde Tarik zijn prima invalbeurt: 0-3. Koers gelopen. Een 'must-win match' afgerond, en in de laatste fase van de wedstrijd met voetbal waar Ale verder mee kan.
     
    We houden het standpunt aan; de zwarte snookerbal met zeven punten is in de juiste pocket gepot, en we staan een frame voor: de zevende plek in de ranglijst!
     
    Op naar de volgende wedstrijd tegen ZVC'22, weer een partij voor de broodnodige punten. De technische staf (Ale en Henk) en selectie hebben vertrouwen getankt en dat geldt ook voor de Tifosi Grijze Plaag; we zijn er klaar voor.