Een zware wedstrijd voor de hoofdmacht: uitwedstrijd in Hoorn tegen kampioen Always Forward. Het werd een nederlaag van 2-1. En natuurlijk is een nederlaag niet goed. Maar deze moeten we in het juiste perspectief zien. Volewijckers zit op het moment in een overgangsfase, een wederopbouw met jonge spelers uit de categorie onder- 17 en onder- 18.Trainer Ale van der Zee had twee weken geleden tegen Fortuna Wormerveer al ruimte voor acht jeugdspelers in het basisteam. Nu tegen het sterke Always Forward was dat minder, door terugkeer na blessures van doelman Mitchel Vincken, verdediger Jonathan Dundas, middenvelder Karim Boubaouch en aanvaller Mo Arbioui. De volgende elf stonden aan de aftrap: Mitchel Vincken, Jonathan Dundas, Mitchel Strobbe, Reda el Kouaa, Tim de Kraker, Youssef Seoudi, Kostas Panagiotidis, Karim Boubaouch, Mo Arbioui, 'Appie' Challaoui en Sora Hernandez (basisdebuut). Op het prachtige Sportpark Wilhemina met een lekker zonnetje een mooie uitdaging en test voor de groen-witten tegen het nog altijd ongeslagen Always Forward.De mannen uit Hoorn gingen vanaf de aftrap rap uit de startblokken. Bij een eerste aanval moest Mitchel al gestrekt naar de hoek. Hoekschop volgde, weggepoetst door de verdediging. Daarna weer een 'schop om een hoekie', gelukkig geen gevaar. De Volewijckers kwamen er doorheen, en klopten op de deur. Veel aanvallen zochten we op de rechtervleugel via Mo. 'The Pocket Man' is terug van een blessure, en vocht intensieve duels uit tegen de linksback van Always Forward. Helaas kwamen er geen kansen uit. Die waren eigenlijk nog het beste voor de thuisclub. Na 37 minuten spelen een vrije trap van de speler met rugnummer 9, met een zweefduik gepakt door Mitchel. Drie minuten later een goede kans op rechts voor Always Forward. De speler met rugnummer 14 kwam niet goed uit met zijn passen, en de bal sloeg uit de open kans in het zijnet. Rustsignaal: 0-0. Een juiste afspiegeling.Bij de start van de tweede helft duwde Always Forward de onzen flink naar achteren. Het lage tempo uit de eerste helft werd nu een standje opgekrikt. Mitchel stond na 54 minuten de openingstreffer in de weg, door een kans klemvast onschadelijk te maken. Maar Volewijckers kreeg deze treffer na 62 minuten toch om de oren. Een vrije trap voor Always Forward vanaf de linkerkant ging over de defensie van Volewijckers heen, met uitkomst van de bal op de rechterkant. De knikker werd snel midden voor het doel ingespeeld, en rugnummer 14 (daar is ie weer) tikte binnen: 1-0. Een doelpunt dat we toch maar eens moeten ontleden. Communicatie tussen doelman en verdediging was even op het niveau van het huidige kabinet. De één dacht een stapje naar achteren, de ander een stapje naar voren. Jammer, dit doelpunt was vermijdbaar, maar we maken het verder niet ingewikkeld. De Volewijckers waren door deze tegenslag niet uit het lood geslagen en pakten de draad weer op. Met verse wissels als middenvelder Finn de Bruin en aanvallers Tarik Karim en Abdel Karisi werd de motor weer opgestart.Tarik viel vanaf de rechterkant prima in en was na 72 minuten spelen dichtbij de gelijkmaker. Een schot ging voorlangs het Always Forward doel. Het laatste kwartier gooiden we alles op de aanval. De jonge veulens en de oude rotten gingen ervoor! Niettemin, het is de kampioen. In de tegenaanval uiterst gevaarlijk deze jongens, die bij wijze van spreken de laatste wedstrijden spelen met een feestsigaar in de mond. Genoeg mogelijkheden voor de club met de eenhoorn in het clublogo om de voorsprong uit te breiden. Maar het was de verdienste van Mitchel dat we in de race bleven. Steeds werden de voorwaartsen met sublieme reddingen afgestopt. Met 88 minuten op het fraaie scorebord werd de goalie uiteindelijk toch geklopt. De kampioensklasse werd met een snelle aanval op de rechterflank even uit de voeten getoverd. Strakke voorzet, feilloos afgemaakt door de speler met rugnummer 8, terug in de realiteit: 2-0.Twee minuten en wat extra tijd was voor Volewijckers het sein gewoon door te gaan voor minstens een doelpunt. Chapeau voor het team: met bezieling naar de finish, en nog even pompen op de goal van Always Forward. Een laag schot van 'Appie' op precies 90 minuten, spatte uiteen tegen onderkant paal. Een paar tellen later dan het verdiende doelpunt, en wat voor één... Abdel kapte op links zijn tegenstander uit en liet op de rand van het zestienmetergebied een schot met een stevige curve los. De bal zeilde prachtig in de verre hoek, over de kansloze Always Forward-doelman heen. Een pareltje van een goal: 2-1.Nog tijd voor een eventuele gelijkmaker? Nee, ging niet meer gebeuren. De uitstekende scheidsrechter Ron van Dort gooide even later de laatste erwt door de fluit. Conclusie: prima wedstrijd gespeeld. Instelling oké, energie oké, lekker voetballen, niks mis mee.Gewoon doorgaan nu, met open blik naar de volgende twee wedstrijden. Met deze insteek komt een zege dichtbij!.