• Volewijckers - Koedijk : 1 - 6

    Laatste wedstrijd van het seizoen thuis tegen Koedijk. Een wedstrijd die we maar gauw moeten vergeten.

    Zie de aanhef bovenaan... een 1-6 nederlaag!

    Eerst een opvallende constatering: de laatste wedstrijd voor de winterstop tegen DTS werd gespeeld in stevige regen en ook deze laatste partij werd afgesloten in gestaag vallende regen. Kunnen we stellen dat dit symbolisch was voor het seizoen van de hoofdmacht? Als we terugkijken is het namelijk een seizoen geworden van één in de categorie; 'een tranentrekker'.

    Ook tegen Koedijk een bizarre partij. Volewijckers begon voortvarend met goed spel. De bal ging van voet naar voet en in de combinatie werd het doel van Koedijk gezocht. Na tien minuten een voorsprong. Een bal vanaf de linkerflank kwam uit bij de tweede paal, daar ontstond een soort scrimmage waar middenvelder Najim Aladlaoui attent reageerde en zijn hoofd tegen de bal drukte en binnen knikte: 1-0.

    Daarna zeker mogelijkheden om uit te lopen, onder andere met een schot van rechtsbuiten Younes Hannou net naast de paal. Twintig minuten acceptabel voetbal en precies in die minuut was de eerste aanval van Koedijk meteen raak. Een lange bal sloeg op het natte veld door en doelman Julian Kah kreeg geen controle over de bal. Het projectiel kwam in bezit van onze verdediging maar de bal werd niet weggewerkt. Een Koedijk aanvaller profiteerde en schoot rand zestienmetergebied hoog in het doel: 1-1.

    Volewijckers was even van slag maar in het laatste kwartier herpakte groenwit zich en had best kansen om weer op voorsprong te komen. Met een 1-1 stand de rust in en het zag er allemaal niet zo slecht uit.

    Maar in het tweede bedrijf gaat het verschrikkelijk mis waar een paard de hik van krijgt. Koedijk kwam sterk uit de kleedkamer en in de 52e minuut via een knappe aanval afgerond met een hard schot op voorsprong: 1-2.

    Even later werd er door de scheidsrechter - die zo te zien met 200 volt op zijn lichaam stond te fluiten - een overtreding op één van de onzen weggewuifd waarop Younes een aanmerking op de leidsman maakte en met een rode kaart kon vertrekken.

    De 1-2 tussenstand bleef lang staan: echter dodelijk balverlies in de 75e minuut was kassa voor Koedijk: 1-3. En dan stort de boel helemaal in elkaar bij de thuisclub. Koedijk liep het laatste kwartier freewheelend als een mes door de boter makkelijk door onze defensie naar een 1-6 score!

    Het was werkelijk pijnlijk hoe De Volewijckers werd afgesmeerd. Nee, de laatste weken heeft de hoofdmacht geen goede wedstrijd meer gespeeld en mag de conclusie zijn; 'gelukkig dat het seizoen erop zit'.

    Een seizoen van een teleurstelling: de doelstelling mee doen in de top vijf is nooit bereikt. Er was tegenslag half november met het uitvallen van trainer Jordy Roedoe na een ernstig ongeval en werd de zaak overgenomen door interim - trainer Djordi Hopman met uitslagen van ups and downs.

    De supporters konden hiermee leven, maar de laatste vier wedstrijden deze maand mei werd er schandelijk slecht gevoetbald en dat geeft stof om over na te denken!

    Uiteraard waren er pieken met thuisoverwinningen in de eerste helft van het seizoen tegen De Blokkers (4-1) en nota bene tegen de latere kampioen Zwanenburg (2-0). In de tweede helft van het seizoen een hard bevochte thuisoverwinning tegen ZCFC (1-0), winst op Sporting Krommenie (6-3}.

    Uitzeges in een tumultueuze wedstrijd bij De Wherevogels (4-1) en tegen op dat moment nummer vier in de stand DTS (6-2) dat we dachten; 'zit er nog wat in het vat?'.

    Zeperds zaten er ook tussen: een 7-2 nederlaag tegen Zwanenburg, tweemaal niks te vertellen tegen vv Jisp (verlies van 5-2 en 4-2) tegen De Blokkers weggespeeld en schaamteloos met 7-0 onderuit, een thuisnederlaag van 1-6 tegen Blauw Wit/W en we voegen deze Koedijk partij erbij: al met al was het gewoonweg niet goed genoeg, laten we het daarbij maar houden.

    Met doelman Julian Kah gekozen door 'De Tifosi Grijze Plaag' als speler van het seizoen en waardig opvolger van vorig seizoen winnaar vleugelaanvaller/verdediger Djenghis Dams sluiten we af met melding dat Zwanenburg kampioen is geworden in deze 5e klasse A met 69 punten uit 26 wedstrijden, drie punten meer dan nummer twee Blauw Wit/W.

    Via deze weg onze hartelijke felicitaties aan Zwanenburg. Volewijckers eindigde met 31 punten op positienummer tien en Kadoelen is als nummer veertien hekkensluiter met drie schamele puntjes.

    Rest de 'razende reporter' met dit laatste wedstrijdverslag een 'dank je wel' te geven aan de lezers voor het volgen van het eerste team en iedereen bij De Volewijckers een prettige zomer toe te wensen.

    'Saluut'.

  • Kadoelen - De Volewijckers: 1 - 1.

    Laatste uitwedstrijd van het seizoen, de derby tegen Kadoelen.

    Het was gezellig bij de buren. Links en rechts volop actie op de velden en voor het clubhuis op het terras zag het er allemaal vrolijk uit. En als Kadoelen en Volewijckers via een 1-1 gelijkspel een punt delen, kan iedereen daar tevreden mee zijn.

    De competitie is voor beide clubs wel gelopen. Kadoelen staat troosteloos onderaan en Volewijckers vertoeft in de middenmoot. Maar vooruit, met een lekker zonnetje aanwezig willen de '22 tenoren' er toch wat van maken.

    In het eerste kwartier deelde Volewijckers de lakens uit, wat resulteerde in twee mogelijkheden voor rechtsbuiten Rob Lord om de score te openen.

    Dat gebeurde niet, in tegendeel na zestien minuten was het namelijk voor de thuisclub raak. Geklungel in de verdediging vlak voor de achterlijn in het zestienmetergebied leverde balverlies op: voorzet voor het doel, intikker door een fysiek look-a-like spits Wout Weghorst maar dan wel kaalhoofdig: 1-0.

    Dat Kadoelen kreeg daarna even de geest en met echt aardig voetbal had het na de verassende treffer de teugels in hand. Volewijckers herpakte zich en op het half uur de gelijkmaker. Een vrije trap vanaf rechts vloog naar links en daar stond aanvoerder Luke Ekker om de bal in de lucht volop richting doel te plaatsen, met een boog sloeg de bal over de Kadoelen - doelman heen in de touwen: 1-1.

    Via twee kopballen van spits Mehdi Larabi naast en over het doel en een inzet van linksbuiten Seranio Austin (gepakt door de doelman) was voor in een volledig oranje outfit spelende Volewijckers dichtbij een voorsprong.

    In de tweede helft werd de partij een parodie op een voetbalwedstrijd. Het werd een draak van een wedstrijd waarbij de bal aan beide kanten heen en weer ging als in een flipperkast.

    Door de vele fouten in het spel bleef het op een of andere manier vermakelijk en kregen de twee ploegen best wat kansen. Bij de onzen via de hardwerkende Seranio en een niet al te krachtig schot van middenvelder Mo 'Santana' Soltane. Kadoelen tikte op zijn tijd ook tegen het venster onder andere met echt een goede kans: één op één een Kadoelen aanvaller tegen de uitstekend spelende doelman Julian Kah zeilde de inzet over de lat en plofte de bal tenslotte boven op het doelnet.

    Enkele minuten later bij een scrimmage voor het doel kwam Volewijckers goed weg mede door sterk ingrijpen van Julian die daarbij wel even geblesseerd raakte maar gelukkig verder kon.

    Als de scheidsrechter voor een laatste keer de erwt door de fluit blaast was het allemaal voorbij en is de 1-1 eindstand goed zo.

    Zaterdag aanstaande laatste wedstrijd van het seizoen: thuiswedstrijd tegen Koedijk waar de eerste wedstrijd met 2-0 werd verloren. Mannen, maak er wat moois van en wie weet een afsluiter met een eventuele zege.

    Met nog vermelding dat in deze 5e klasse A koploper Zwanenburg nog geen kampioen is, het verloor zaterdag in uitwedstrijd tegen nummer twee in de stand Blauw Wit/W met 2-1. Zwanenburg blijft wel in polepositie met drie punten voorsprong en in de laatste ronde een thuiswedstrijd tegen Purmerland op het programma ziet het er voor de 'augurken boys' goed uit. We gaan het zien.

    Volewijckers teamfoto

  • Volewijckers - Blauw Wit/W : 1 - 6

    Het seizoen voor het vlaggenschip gaat uit als een nachtkaars. Vorige week een nederlaag in een zevenklapper tegen De Blokkers (7-0), afgelopen zaterdag een thuisnederlaag tegen de nummer twee in de stand Blauw Wit/W met de cijfers van 1-6.

    Echt vrolijk worden we er niet van wat we zo de laatste twee wedstrijden krijgen voorgeschoteld. Voor de tegenstanders echter wel een inspiratie gevoel van; 'makkelijk drie punten pakken'. Het soepel spelende Blauw Wit/W liet geen spaan heel van De Volewijckers. Het geheim? Duels winnen en op zijn tijd een flinke tempoverhoging er tegenaan gooien wat menig doelpunt oplevert.

    Na twintig minuten spel was de score al 0-2 (tweede goal een strafschop, na een overtreding). Onder andere door puik keeperswerk van Julian Kah en omdat Blauw Wit/W slordig met diverse mogelijkheden omging - het vizier van de voorwaartsen stond richting IJ-tunnel - bleef de 0-2 tussenstand een tijdje staan.

    De mannen uit Wormer waren zo vriendelijk om in het laatste kwartier voor rust de voet niet meer zo diep op het gaspedaal te trappen zodat Volewijckers voor een moment enigszins terugkwam in de wedstrijd. Dat bracht in de 35e minuut een doelpunt op. Een vrije trap vanaf links werd bij de tweede paal door middenvelder Najim Aladlaoui ingekopt: 1-2.

    Voor rust nog twee pogingen van vleugelspeler Seranio Austin voor de gelijkmaker. Een zweefschot vloog naast het doel en een fraaie passeeractie met vervolg een inzet dat stuitte op de Blauw Wit/W doelman via een knappe redding.

    Het tweede bedrijf kunnen we kort zijn. Volewijckers probeerde het wel in de eerste fase, maar de tegenstander was veel te sterk. In de 55e minuut een snelle aanval vanaf links, intikker: 1-3. Vijf minuten verder zit het dan niet mee voor de onzen als een inzet van middenvelder Mischa Hus met een laag schot vlak langs de paal ging.

    Blauw Wit/W weer aan het roer: 75e minuut een counter met tempoversnelling, schot in de korte hoek: 1-4. Idem dito aanval in 78e minuut vanaf rechts, doelpunt hoog in de touwen: 1-5. Minuten later afstraffing voltooid als blauwwit met een simpele combinatie de wanorde achterin bij groenwit blootstelt, afgerond met een intikker: 1-6.

    Met in de slotfase een rode kaart voor Najim (praten/protest?) kunnen de boeken dicht. Dit Volewijckers kan het allemaal niet meer belopen, het piept en het kraakt bij het eerste. Er staan nog twee wedstrijden op het programma, maar er kan eigenlijk een kruis over het seizoen, de laatste loodjes wegen kennelijk zwaar. We kunnen er verder geen chocola meer van maken, het is niet anders.

    Zaterdag a.s. derby wedstrijd op bezoek bij Kadoelen. De eerste wedstrijd in januari was een 3-1 zege. Sluiten daarom af (toch) met een positieve noot. Vorig seizoen eindigde deze klassieker in een krankzinnig 4-4 gelijkspel in een zeer vermakelijke partij. Dus ondanks dat de competitie is gelopen gaan we ervan uit voor een fijne pot voetbal, daar gaat het tenslotte allemaal om.

  • De Blokkers - De Volewijckers: 7-0

    Na twee weekends van geen competitievoetbal, het vlaggenschip op zaterdag 3 mei weer in de wei tegen De Blokkers. Na winst in de twee laatste wedstrijden altijd maar afwachten of de goede vorm wordt doorgetrokken. Nou, we kunnen kort zijn: die vorm was er niet. In Hoorn werd De Volewijckers door een ontketend De Blokkers weggevaagd: een kansloze 7-0 nederlaag was het resultaat.

    Onder heerlijke weersomstandigheden hoop je op een leuke pot voetbal van de onzen. Maar het was werkelijk niet om aan te gluren, totaal geen idee wat het team van plan was. Het eerste half uur ging het met horten en stoten nog wel. De eerste kans na drie minuten was zelfs voor de onzen. Een aanval via spits Mehdi Larabi eindigde bij collega aanvaller 'Appie' Challaoui, zijn schot zeilde naast het doel. De Blokkers zag na 16 minuten dat hun eerste echte kans de bal door verdediger Anouar el Ouargui van de doellijn werd getrapt. In het tweede kwartier hield doelman Julian Kah de andere pogingen van de thuisclub bekwaam tegen.

    Iets over het half uur was daar uiteindelijk de openingstreffer. Speler met rugnummer 8 kreeg na een dieptepass een vrije doorloop en het was raak: 1-0. De opmaat voor de speler met de naam Ayoub Salimi voor een heerlijke middag, deze prima voetballer pakte namelijk de spotlights. Een minuut later was hij verantwoordelijk dat de thuissupporters lekker konden juichen. Een vlotte aanval vanaf links, ingetikt op rechts: 2-0. Na 42 minuten nog meer zout in de wonden bij groenwit. Een knal hoog in het net, uitkomst een zuivere hattrick: 3-0.

    Een bedroevend en ongemotiveerd De Volewijckers zocht groggy de kleedkamers op tegen een tegenstander die er 100 procent voor ging en mogelijk op een revanche jaagde voor de pijnlijke 4-1 uitnederlaag uit de eerste wedstrijd dit seizoen tussen beide teams.

    Tweede bedrijf, drie verse invallers bij De Volewijckers: het was echter water naar de zee dragen. Meteen al in de eerste minuut knullig balverlies, hop 4-0. Op het uur weer balverlies afgestraft: voorzet vanaf rechts, en ja hoor Salimi tikte in voor zijn vierde en voor De Blokkers doelpunt nummer vijf: 5-0. De bekende tennisscore uit de laatste twee positieve uitslagen (6-3 en 6-2 winst) werd in de 75e minuut nu een negatieve score: 6-0.

    Zes minuten later een teken van leven: een knal van Luke Ekker op de lat, minuut later een gevalletje van hands: strafschop voor De Volewijckers. Buitenspeler Seranio Austin achter het kanon, maar het werd een slappe inzet richting benedenhoek, makkelijk gepakt door De Blokkers doelman. Tjonge, normaal is Seranio wel solide in zo'n situatie, maar de malaise sloeg nu werkelijk alle kanten op.

    We zijn er nog niet, want precies in de 90e minuut werd de zevenklapper uitgedeeld en het was nog geeneens oudejaarsavond: 7-0. Een afgedroogd De Volewijckers tegen een uitstekend spelend De Blokkers verliet met het schaamrood op de kaken het speelveld. We zwijgen verder maar.

    Zaterdag a.s. thuiswedstrijd tegen Blauw Wit/W. De uitwedstrijd leverde een 2-1 nederlaag op. Laten we hopen dat de spelers nog even dit seizoen de schouders eronder willen zetten en elkaar in het veld meer steunen zodat de nare smaak van een middagje Hoorn kan worden weggespoeld!

    Volewijckers teamfoto

  • DTS - De Volewijckers: 2 - 6.

    Op weg naar Oudkarspel (iets ten noorden van Alkmaar) uitwedstrijd tegen DTS.
    Met de fijne zege van dinsdagavond, tegen Sporting Krommenie, in de binnenzak eens kijken of Volewijckers kan doortrekken voor weer een driepunter.
    En zowaar dat gebeurt: een knappe 2-6 overwinning en dat in een uitwedstrijd!

    Eerst maar weer eens de opstelling, dit zijn de elf die interim-trainer Djordi Hopman op de mooie kunstgrasmat (goed voorbeeld voor ons komend seizoen) stuurde.
    Julian Kah, Ferry Sesay, Dilano Fakkeldij, Damien Simson, Daniel Abera, Najim Aladlaoui, Mischa Hus, Mo 'Santana' Soltane, Seranio Austin, Hans Weehuizen, Mehdi Larabi.

    Op een zonovergoten sportpark zag het er in het begin van de partij echt niet naar uit dat we punten terug naar Amsterdam zouden nemen. Het was DTS was de klok sloeg. Aanval op aanval rolde naar het doel van de onzen. Mede ook geholpen door ons spel zeker in de opbouw van achteruit met steeds balverlies en dan met name op het middenveld, en dat moet gezegd: DTS zat er bovenop. Dat was ook de opmaat voor de vroege achterstand in de 13e minuut. Slordig verdedigen en niet adequaat wegwerken van de bal zorgden ervoor dat de thuisclub kon profiteren en de openingstreffer op het fraaie scorebord kon zetten. Voorzet vanaf rechts midden voor het doel intikker: 1-0. Nee, het was allemaal gezapig bij groenwit dit keer spelend in de oranje 'away outfit'. DTS kreeg toch een dot aan kansen (éénmaal voor open doel) en mogelijkheden in de eerste twintig minuten dat makkelijk pak weg 3-0 of 4-0 als tussenstand niet eens zo gek was.

    Maar dan valt het in de 23e minuut onze kant op. Passeeractie van Mehdi in de zestien, gestart als linksbuiten, lichte aanraking van zijn tegenstander op het bovenbeen... strafschop! Seranio achter de bal, strak in de benedenhoek: 1-1. Twee minuten later, jazeker balverlies DTS op rechts: inspeelbal op Seranio, voorzet naar het midden binnengetikt door Mehdi: 1-2. De wedstrijd is totaal omgedraaid. Het vuur en intensiteit waar DTS de eerste twintig minuten mee speelde is een beetje uitgeblust en Volewijckers kreeg de geest en alles lukte. Op het half uur inzet van Hans tegen DTS-doelman, 33e minuut kopbal Mehdi langs de paal en tenslotte kassa in de 40e minuut. Een sublieme aanval via diverse schijven naar de rechterflank op Seranio, andermaal een scherpe voorzet van de 'Poema' voor de goal en Hans was attent met een intikker: 1-3. Rust in met een lekkere voorsprong.

    Tweede bedrijf kwam DTS voortvarend uit de kleedkamers. Volewijckers moet terug maar overleefde de aanvallen met weer puik keeperswerk van Julian. Opeens een uitval en geven DTS de genadeklap in de 56e minuut. Een werkelijk schitterende steekbal van Hans naar rechts op de opkomende Ferry en dan...een snelle loopactie en even buiten de zestien een soort dropschot (kan er niets anders van maken) over DTS-doelman heen keurig in de touwen, een klasse goal: 1-4.

    Drie minuten later, voorzet vanaf rechts, doorkopbal en als een duveltje uit een doosje verscheen Mo links voor het doel om het af te maken met een droog schot: 1-5. Nou, nou dit hadden we toch in onze stoutste dromen niet verwacht. 's Ochtends aan een koppie thee of koffie denk je toch niet, 'kom we gaan eens even DTS afdrogen', we praten hier toch over de nummer vier in/op de ranglijst. Het feest is nog niet voorbij. In de 78e minuut een prima actie op links van invaller Younes Hannou met dito steekbal (ja, alweer) door midden van defensie op Mehdi die de knikker één op één langs de DTS-doelman schoof: 1-6.

    Daarna laten we de teugels ietsje vieren. DTS werd nog gevaarlijk en kreeg in de 83e minuut na een chaotische situatie voor het doel een strafschop (laag vastpakken tegenstander?). Maar ook deze kans was niet besteed aan het radeloze DTS: de bal werd meters naast het doel geschoten! Met nog een knal van wit/blauw op bovenkant lat kwam er toch nog een eretreffer in de laatste minuut. Bij een wat onoverzichtelijk moment voor het doel - een soort scrimmage - werd de bal door een DTS-speler over de lijn gedrukt: 2-6.

    Het mocht de pret niet drukken. Prachtige overwinning met 6-2, dus na de 6-3 van dinsdag weer een tennisscore. Volewijckers mag zich daardoor melden op de tennistoernooien: volgende maand op Roland Garros en in de zomer op Wimbledon. Nee, zonder gekheid: laatste twee wedstrijden zes punten met twaalf doelpunten! Het draait weer! En om af te sluiten als een eerbetoon aan de vorige week overleden legendarische trainer Leo Beenkakker, de man van de klassieke oneliners, hier één van Leo toepasselijk voor het vlaggenschip op het moment; ''Vorm is niet te koop op de hoek van de straat", waarvan akte.

    Helaas komende periode geen voetbal, competitie gaat even op slot. Eerste wedstrijd 3 mei a.s., uitwedstrijd tegen De Blokkers. De thuiswedstrijd leverde een 4-1 overwinning op: deze vorm in maand mei maar doortrekken is de gedachte.

    Volewijckers teamfoto

  • Volewijckers - Sporting Krommenie: 6-3

    Een wedstrijd op een dinsdagavond: nee geen Champions League, de hoofdmacht onder kunstlicht in actie tegen Sporting Krommenie. En wat voor een wedstrijd! Volewijckers wint de partij met een echte tennisscore: 6-3.

    Door de werkomstandigheden aan het huidige 'tribuneveld' (aanleg kunstgras) was het schuiven met deze wedstrijd die oorspronkelijk op het programma stond afgelopen zaterdag. Uitkomst: naar dinsdagavond.

    Oké, daar gaan we. De eerste fase was van onze kant niet best: onrustig, slordig aan de bal vul het maar in. Bij Sporting Krommenie liep het beter. Na tien minuten kwam Sporting aan de leiding. Linksback Daniel Abera viel na een botsing met zijn tegenstander naar de grond (overtreding?) en die kreeg de vrije loop: 0-1. Tien minuten later benutte Sporting Krommenie matig verdedigen uiterst effectief, voorzet van rechts, intikker: 0-2.

    Tja, wat nu? Nou, een minuut later terug in de wedstrijd. Een knappe actie in de zestien van de sterk spelende middenvelder 'Appie' Challaoui met een schuiver in de rechterbenedenhoek: 1-2. Weer een minuut later, een voorzet op aanvaller Seranio Austin die met een halve omhaal de Sporting Krommenie-doelman op zijn weg vond. Op het half uur de gelijkmaker, helaas buitenspel. Even later, toch juichen. Voorzet vanaf links, de bal sloeg door de verdediging en Seranio was bij de pinken en tikte binnen: 2-2. We komen ogen tekort, twee minuten verder: aanval Sporting Krommenie via rechterflank, voorzet hard schot ter hoogte van zestienmeter. Doelman-Julian Kah met een puike redding, maar rebound was een prooi voor één van de aanvallers: 2-3.

    Kan het nog 'zotter'? Ja, op slag van rust weer gelijk. Een prachtige voorzet vanaf de linkerflank van aanvaller Mehdi Larabi zo op het koppie van 'Appie', de perfecte kopbal viel keurig in het netje: 3-3.

    Rust, en even uitblazen van een eerste helft waar geen touw aan vast te knopen was.

    Tweede bedrijf kwam Volewijckers behoorlijk scherp uit de kleedkamers. Na 48 minuten goede actie op rechts van Seranio met strakke pass naar midden rand zestien op invaller verdediger Mischa Hus. Die haalt uit met een krachtig schot dat via Sporting Krommenie-doelman het doel trof: 4-3. Is dit wat, ongelooflijk wat een scenario.

    Het was de opmaat voor een fase dat de onzen de wedstrijd in handen nam. Het resulteerde nog niet in een grotere voorsprong. Dat gebeurde dieper in de tweede helft. Na een overtreding vrije trap randje zestienmetergebied. Achter de bal middenvelder Mo 'Santana' Soltane, uitkomst een schitterende curve in de bovenhoek: 5-3.

    De koek was nog niet op in deze krankzinnige wedstrijd. Zo'n tien minuten voor tijd een prima aanval vanaf rechts. Sterke ingreep van rechtsback Dilano Fakkeldij, pass op Mo, voorzet naar links, terug kopbal van Mehdi naar binnen voor het doel, intikker middenvelder Damien Simson was kassa: 6-3. Wedstrijd in de knip!

    Prachtig, eindelijk weer een overwinning; kunnen we zeggen 'de lampen' op deze mooie avond waren Volewijckers goed gezind? In ieder geval is de conclusie na een matig begin een vermakelijke en zeker een prima wedstrijd van groenwit. Herstellen nu en op naar zaterdag. Uitwedstrijd in Oud Karspel (iets boven Alkmaar) tegen nummer vier in/op de ranglijst DTS (Door Training Sterk) Eerdere wedstrijd was de laatste voor de winterstop, resultaat 2-2 gelijkspel.

  • Zwanenburg - De Volewijckers: 7 - 2

    Een afstraffing voor de hoofdmacht: een 7-2 nederlaag tegen Zwanenburg! De koploper in de 5e klasse A had geen pardon voor Volewijckers en de onzen kregen met name in de eerste helft alle hoeken van het veld te zien.

    Hoe bizar ook, in de eerste minuut was de eerste kans nog voor Volewijckers: na een dieptepass een schot van buitenspeler Younes Hannou, redding Zwanenburg-doelman. Dat was meteen het enige wapenfeit. Zwanenburg walste daarna over Volewijckers heen. In de 8e minuut een intikker: 1-0, 11e minuut kopbal: 2-0, 14e minuut bal op de paal, 25e minuut hoekschop daaruit weer een kopbal: 3-0. 30e min counter met intikker: 4-0, 35e minuut bal op de paal, 42e minuut kopbal: 5-0. En opvallend: bij vier van de vijf doelpunten stond de doelpuntmaker van het ijzersterk spelende Zwanenburg vogelvrij! Bij wijs van spreken kon de scorende speler rustig twee koffie en drie bier bestellen en ontvangen, tja...

    In de 45e minuut plaatste Volewijckers een tegendoelpunt en kon de hatelijke nul op het zeer fraaie scorebord van de thuisclub (echt prachtig, compliment van onze kant) worden weggepoetst. Een hoekschop werd door aanvoerder Luke Ekker binnengekopt: 5-1.

    De rust in en wonden likken. Interim-trainer Djordi Hopman bracht bij begin tweede helft drie verse invallers in het team. De wanorde uit het eerste bedrijf werd enigszins opgelost, het team stond wat compacter en diende niet verder als kanonnenvoer. Mede omdat Zwanenburg een tandje minder speelde en het wel een beetje goed vond allemaal kwam groenwit wat meer in de wedstrijd. Helaas, in de 61e minuut een makkelijk gegeven strafschop (licht haken in een duel), pingel kiezelhard ingeschoten: 6-1. Tien minuten later, een halve omhaal zeilde voor het Zwanenburg doel en Luke scoorde met een kopbal zijn tweede doelpunt van de middag: 6-2... een pleister op een pijnlijke wond.

    Zwanenburg ronde hun heerlijke wedstrijd in de speeltuin af in de 83e minuut. Een vlotte aanval vanaf rechts (in buitenspelsituatie) leverde een knal op doelman Julian Kah (de enige speler met een voldoende). Julian tikte de bal uit zijn kooi, rebound echter ingetikt: 7-2.

    Kortom: een zevenklapper om de oren, zonder excuus het was een kansloos verhaal tegen mogelijk de aanstaande kampioen. Sluiten af met een opvallend feitje. Volewijckers is samen met onder aanstaande Kadoelen de twee ploegen die de laatste vijf wedstrijden geen overwinning hebben geboekt. Deze statistiek zegt alles over de periode die het vlaggenschip op het moment doormaakt... het eerste team is de weg kwijt!

    Dinsdagavond 8 april: 20.00 uur. a.s. thuiswedstrijd tegen Sporting Krommenie. De uitwedstrijd in november werd met 3-2 gewonnen, dus misschien is dat een stimulans om meer energie en overtuiging op de mat te brengen voor een broodnodige zege.

  • Opperdoes - Volewijckers: 2-1

    De uitwedstrijd tegen Opperdoes is zo'n wedstrijd dat je van tevoren als 'Volewijcker' niet wil hebben... In extra tijd (95e minuut) een pijnlijk tegendoelpunt incasseren met als gevolg een 2-1 nederlaag.

    We beginnen weer eens met de opstelling van de onzen:
    Julian Kah, Dilano Fakkeldij, Aymane Bougrine, Mischa Hus, Daniel Abera, Najim Aladlaoui, Mo Soltane, 'Appie' Challaoui, Seranio Austin, Hans Weehuizen en Rob Lord.

    Onder een stralende zon ging de partij in de eerste helft gelijk op waar Opperdoes iets meer balbezit en met name de regie op het middenveld in handen had. In de 'hoofdstad van de aardappelen' konden we wel constateren dat de aardappelen zeker inzicht waren, namelijk het speelveld was echt heel slecht. Categorie knollenveld: hobbelig en keihard, dus met recht gooien we deze behoorlijke cliché er maar uit omdat het zo lekker klinkt; 'een aardappelen veld'.

    Beide teams probeerden er het beste van te maken. Dat was niet makkelijk want we hadden langs de kant het idee dat we naar een tafeltenniswedstrijd zaten te kijken: als een pingpongbal ging het lederen monster alle kanten op. Oké, een brilstand leek de uitkomst bij de rust... maar na 43 minuten sloeg min of meer de vlam in de pan. Opperdoes scoorde een doelpunt (een steekpass dwars door onze defensie, één op één keurig afgerond) maar de vlag van grensrechter - we houden de oude term aan - Dirk v/d Berg ging omhoog. Buitenspel was het verdict. En toen kregen we een discussie tussen Volewijckers aanvoerder/spelers met de scheidsrechter waar de politieke tweede kamer in Den Haag jaloers op zou worden. Goed, de baas op het veld ging tenslotte op audientie bij Dirk, uitkomst na dit prachtige conclaaf... buitenspel, goal afgekeurd!

    Ondertussen waren we niet helemaal schadevrij uit deze situatie gekomen: een tweede gele kaart voor middenvelder Mo 'Santana' Soltane na veel praten en protest tegen de leidsman, resultaat een rode kaart voor Mo!

    In de tweede helft dus met tien man verder tegen een fysieke tegenstander. Bij Opperdoes liepen zeker in de verdediging reuzen van spelers rond die zo in de boezem van het NBA - basketbal plaatst kunnen nemen, en die lengte ging later onze grote spelbreker worden. Zover was het na 56 minuten nog niet. Volewijckers nam de leiding: een sterke interceptie in een persoonlijk duel van rechtsback Dilano Fakkeldij was de opmaat om een tel later een strakke inspeelbal op Seranio 'Poema' Austin af te leveren, vervolg een streep van een schot laag in de verre hoek: 0-1. Prachtig doelpunt.

    Lang kon Volewijckers er niet van genieten. Drie minuten later was na een goede aanval van de thuisclub de gelijkmaker: 1-1. Die stand leek de uitslag te worden. We springen maar meteen naar de extra tijd. In de 95e minuut een corner voor Opperdoes: de bal zeilde over doelman - Julian Kah en de verdediging heen richting tweede paal waar één van de reuzen de bal inkopt. Via de borst van Aymane Bougrine (waar langs de kant bij 'groenwit' het gevoel was dat de reus behoorlijk leunde op Aymane) sloeg de bal en ook Aymane in de touwen! Tjonge, dit was toch niet wat Volewijckers verdiende, met tien man zo hard gewerkt om minstens dat gelijkspel over de streep te trekken, en na de uitkomst extra tijd van 108 minuten(!) hebben we helemaal niets.

    De schouders er maar weer onder, want er wacht een mooie uitdaging zaterdag a.s. Uitwedstrijd tegen koploper Zwanenburg. Zware partij in vooruitzicht. Een tegenstander die goed door de competitie raast met 51 punten uit 19 wedstrijden en het oog ziet met maar twee nederlagen: DTS thuis en een uitwedstrijd tegen... De Volewijckers (2-0)!

  • Volewijckers - Wieringermeer: 1-1

    Een stevig potje tegen Wieringermeer met een 1-1 gelijkspel als uitkomst.

    Door blessures van enkele sterkhouders was het even puzzelen met de opstelling. Dit gaf wel een kans onder andere voor drie jonkies uit de onder-17 in het basiselftal: in de verdediging rechtsback Sander Kamstra, in het centrum Dilano Fakkeldij en op het middenveld Oualim el Boumediani. In de spits geen Mehdi Larabi (aanwezig op de reservebank met een kleine blessure) maar na een lange afwezigheid door privéomstandigheden de terugkeer van Hans Weehuizen.

    De wedstrijd begon onrustig, beide teams waren aan het worstelen met de bal. Langs de kant viel de bekende gezegde 'hotsknots begonia voetbal', niettemin genoeg goede kansen aan twee kanten om de score te openen. Op het half uur had buitenspeler Seranio Austin geen geluk met een schot vanaf de linkerflank, de bal ging via binnenkant paal terug het speelveld in. Drie minuten later een knal van collega Rob Lord, gepakt door de prima spelende Wieringermeer-doelman. De beste kansen in het laatste kwartier waren voor de tegenstander. Een van de aanvallers strandde één op één tegen doelman Julian Kah (weer top) en een kopbal uit een corner vloog langs de paal. Met een brilstand de rust in.

    In het tweede bedrijf bij aanvang meer balbezit voor Wieringermeer. Het leverde hier en daar wat mogelijkheden op voor het team uit de kop van Noord-Holland. Mede door goed verdedigingswerk in het centrum van Dilano en de echt geweldig spelende aanvoerder Luke Ekker - gesteund door Sander, linksachter Daniel Abera en uiteraard doelman Julian - hielden we stand. Toch op zo'n 70 minuten een doelpunt tegen. Een snelle aanval vanaf links, vervolg voorzet in de zestien, volgende situatie een rebound ingetikt: 0-1.

    Vijf minuten later gelukkig al de gelijkmaker. Een afgeslagen bal kwam uit bij Seranio en met een soort dropkick sloeg de bal in de benedenhoek: 1-1. In het laatste kwartier gooiden beide teams nog een flinke portie strijd op de kunstgrasmat, met voor de onzen vlak voor tijd een grote kans om de overwinning te pakken... het was Seranio niet gegund.

    Conclusie: al met al zoals na afloop 'De Tifosi Grijze Plaag' stelde, gelijkspel een juiste eindscore.

    Volgende wedstrijd een verre reis: in en tegen Opperdoes. Een tegenstander waar eerder thuis met 1-2 van werd verloren. Wie weet valt er een aardappeltje te rooien met een mooie driepunter.

  • vv Jisp - De Volewijckers: 4-2

    Uitwedstrijd tegen vv Jisp. Een tegenstander die ons niet echt ligt. Thuiswedstrijd met 2-5 verloren en zaterdagmiddag in het dorp met de velen knotwilgen met pek en veren onderuit met de cijfers: 4-2.

    We vallen maar meteen met de deur in huis: Volewijckers had niks te vertellen. In de eerste helft werden we op alle fronten van het edele voetbalspel afgetroefd. vv Jisp was veel sterker, oogde veel meer een team wat ervoor wilde gaan. Bij de onzen? Tja, het leek nergens op: lusteloos, veel balverlies, voetbal op gewoon toevalgeluk: kortom helemaal geen structuur. vv Jisp nam al snel een voorsprong van 3-0 (met een strafschop tegen door hands, de 2-0). Vlak voor rust bijten we iets van ons af wat onder andere een strafschop opleverde, na hangen aan shirt in de zestien. Pingel benut door Seranio Austin.

    Tweede bedrijf.

    Volewijckers schoot meteen verassend uit de slof. een zondagsschot van Younes Hannou, wel kaliber kanonskogel, sloeg in de winkelhaak: 3-2. Een gevoel van komen we terug in de wedstrijd? Nee, even later bij een snelle counter een zee van ruimte voor de uitstekende vv Jisp speler met rugnummer 10 (die de onzen ook al in de eerste wedstrijd behoorlijk pijn had gedaan) die beheerst de bal langs doelman Julian Kah schoof: 4-2. Die laatste mogen we nog bedanken dat de score niet verder uitliep: Julian ranselde enkele grote kansen en mogelijkheden voor de thuisclub uit zijn kooi. Conclusie: gelukkig waren de weersomstandigheden 'super'... de rest maar snel vergeten! Met de staart tussen de benen terug naar Amsterdam: gewoon een verdiende nederlaag. Zaterdag a.s. Wieringermeer thuis eerder dit seizoen uitwedstrijd een 1-1 gelijkspel.

  • De Volewijckers - SC Purmerland : 1- 1

    Thuiswedstrijd tegen SC Purmerland. Na twee vrije weekends is voor de hoofdmacht de uitdaging om na de twee knappe zeges voor de 'break' (ZCFC en De Wherevogels) een serie van drie te planten. Tegen een tegenstander die vijf punten achter ons staat (22 om 17 - in de stand nummer 7 tegen 9) maar wel in het achterhoofd dat de uitwedstrijd met 3-2 werd verloren. Met wat nieuwe mutaties in het team. Zo is doelman Julian Kah geblesseerd en zijn vervanger is de 'ouwe rot' David van Moppes. Door de schorsing van verdediger Aymane Bougrine (rode kaart in laatste wedstrijd) schuift rechtsback Zakaria Rouki (later in 1e helft vervangen door Mischa Hus) naar het centrum met aanvoerder Luke Ekker. Op rechtsback positie start nu Ferry Sesay en linksback Anouar el Ouargui maakt de verdediging compleet. Op het middenveld was na een lange afwezigheid de terugkeer van ijzervreter Najim Aladlaoui.

    Oké, de wedstrijd. In een voorjaarszonnetje wel met een koude wind over het terrein toont SC Purmerland vanaf de aftrap meteen initiatief en start voortvarend. Balletje gaat in de combinatie van voet tot voet en Volewijckers moet naar achteren. Bij de onzen loopt het niet, we komen totaal niet in het spel. Termen als onsamenhangend, lusteloos, onrustig aan de bal worden langs het lijntje gebezigd. Het is wachten eigenlijk op de 0-1. Die kreeg SC Purmerland na zo'n 25 minuten in de schoot geworpen. Doelman David worstelt na een inzet met de bal en verliest de controle. Al grabbelend laat David de bal los of het een hete kroket is. De knikker springt verder in de zestien en bereikt één van de voorwaartsen van SC Purmerland. Die werd echter met een wilde tackle onderuit geschoffeld. De jonge scheidsrechter kan niets anders doen dan naar de stip te wijzen. Midvoor met klassieke rugnummer 9 achter de bal, aanloop... schot vliegt naast het doel! Nou, nou categorie: een meevaller! Het was echter uitstel van executie. Vijf minuten later is daar toch het openingsdoelpunt voor een beter spelend SC Purmerland. Een vrije trap buiten de zestien werd door één van de middenvelders over het muurtje geplaatst. David bokst de bal nog uit zijn kooi, de rebound is een prooi voor een speler in een blauw/zwart shirt en met een intikker (al rook het lichtjes naar buitenspel) was daar de voorsprong: 0-1.

    Volewijckers moet aan de bak: we komen inderdaad wat meer in de wedstrijd maar echt veel kansen bracht het niet op. Vlak voor rust een poging van middenvelder Daniel Abera, maar zijn rollertje verdween makkelijk in de handen van de SC Purmerland doelman. Ook buitenspeler Seranio Austin had het vizier niet scherp, zijn kopbal na een voorzet vanaf links ging met een stuit over de lat. Met een achterstand de rust in, werk aan de winkel voor interim-trainer Djordi Hopman: het was niet best!

    In het tweede bedrijf gelukkig een energieker Volewijckers. De groenwitten nemen de partij over, er worden nu op zijn tijd duels gewonnen en daarmee komen we in de wedstrijd. SC Purmerland kreeg geen kans meer om zijn verzorgde voetbal uit de eerste helft te tonen. Volewijckers zat er nu fel en stevig op. Geen gepraat nu, maar poetsen! De gelijkmaker zit er in begin nog niet in, maar die valt wel. Zo tegen minuut 65 is het kassa. Een goede actie van Seranio op rechts met als uitkomst een strakke pass in de voeten van midvoor Mehdi Larabi. En Mehdi tovert een geweldig schot uit de benen. Iets buiten de zestien schuin voor het doel zeilt de bal met een perfecte krul al dalend tegen de touwen: 1-1. Een wonderschoon doelpunt waar Mehdi die daar overigens dit seizoen een abonnement op heeft, de juweeltjes zijn om te koesteren!

    Daarna was Volewijckers los. We krijgen de geest, het is niet te geloven: kans op kans is het nieuwe verhaal. Even turven maar: in de laatste twintig minuten komen we uit op pak 'm beet zo'n acht mogelijkheden of echte kansen. Seranio was de hoofdrolspeler in het geheel: we tellen zo'n vijf pogingen. Al moeten we eerlijk zijn, bij enkele inzetten geven we de uitstekende SC Purmerland goalie de credits. Twee schoten (waarvan één met de vingertoppen net over de lat getikt) twee kopballen en een inzet van dichtbij maakt mogelijk dat Seranio dacht; 'wat moet ik nog meer doen?'. Een schot van middenvelder Damien Simson naast het doel en een inzet van één uit twee ingevallen onder - 17 jaar teamspelers met een knal over de dwarsligger was het offensief klaar. Met op zijn tijd wat uitvallen van SC Purmerland met twee scherpe voorzetten voor het doel van de onzen is de conclusie: een gelijkspel daar moet De Volewijckers het meedoen. Op het eerste gezicht wel de meest eerlijke uitslag. Een sterker SC Purmerland in de eerste helft (met gemiste pingel) een sterker De Volewijckers in de tweede helft, maar met een dot aan kansen in de eindfase had er min of meer toch een driepunter ingezeten.

    Positief eindigen: goede tweede helft maar meenemen naar de volgende wedstrijd. Zaterdag a.s. uitwedstrijd tegen vv Jisp. Andermaal een zware kluif omdat met name de eerste wedstrijd in oktober hier op De Banne De Volewijckers na een collectieve offday met 2-5 onderuitging. Dus alles te spelen om wat zaken recht te zetten.

  • De Wherevogels - De Volewijckers : 1- 4

    Uitwedstrijd in Purmerend tegen De Wherevogels. En we kunnen melden: een puike 4-1 overwinning! Een wedstrijd met twee verschillende helften. Met middenvelder Damien Simson als aanvoerder voor de ontbrekende Luke Ekker gaat De Volewijckers spelend in volledig oranje 'away outfit' op jacht voor drie punten.  In het begin ging de partij gelijk op. Al zijn in het eerste kwartier de beste mogelijkheden voor de onzen. Na acht minuten spelen een poging van buitenspeler Seranio Austin, zijn rolletje kwam uit in de handen van De Wherevogels-doelman. Die doelman was nog steeds binnen de vijftien minuten bij twee schoten van de onzen met twee reddingen het eindstation.
     
    Precies op het kwartier spelen kreeg de thuisclub een strafschop. Na een wilde tackle in het zestienmetergebied wees de scheidsrechter via deze overtreding naar de penaltystip. We mogen over geluk niet klagen, want... de pingel werd meters naast het doel geschoten! Tjonge, wat een opluchting. Op het half uur nog een mogelijkheid voor Seranio en wat uitvallen van De Wherevogels via 'snelle renpaarden' voorin werd met een brilstand de rust bereikt. In het tweede bedrijf een andere partij. We nemen wat meer initiatief onder andere met een inzet in de bovenhoek verwerkt door De Wherevogels-doelman (goed keepertje) en enkele afstandsschoten, waarvan één van rechtsback Zakaria Rouki rakelings naast het doel vloog. Opeens na zo'n 55 minuten een opstootje. Hier en daar wat momenten  van duwen en trekken, plotseling zien we zwaaiend een rode kaart in de lucht: met als uitkomst direct rood voor  De Wherevogels-speler met rugnummer 5. Tja, wat er nou voorgevallen is of eventueel geroepen/gezegd was;  'Joost mag het weten'. Een minuut later was dit allemaal vergeten, we kwamen namelijk op voorsprong!
    Een corner vanaf rechts werd hard ingekopt: diverse spelers gingen naar de bal, na wat zoeken mogen we Damien noteren als de gevierde man: 0-1. 
     
    De wedstrijd werd daarna stevig met soms wat kleine opstootjes. Volewijckers hield de focus en bleef het verstandig zoeken in het combinatievoetbal. In de verdediging gestarte Mischa Hus was een stapje naar voren gegaan en op het middenveld was hij de speler die de partij leidde met steun van ervaren mannen als Damien en Daniel Abera. Achterin met onder andere even voor rust invaller Yoel Sichterman (op positie van Mischa) en Aymane Bougrine hielden de zaken goed onder controle, al was het op zijn tijd tegen 'de snelle renpaarden' alle hens aan dek. En zeker kreeg De Volewijckers dieper in de wedstrijd het moeilijker, de noodrem werd op zijn tijd gehanteerd met als resultaat wat gele kaarten. En dan de 84e minuut. Daniel beloond zijn sterke wedstrijd... de middenvelder haalde wonderschoon uit en met een geplaatst schot ging de bal in de verre hoek: 0-2. Is dit wat... we gaan gewoon met drie winstpunten ervan door!
     
    De koers was echter nog niet gelopen. Drie minuten later een steekbal dwars door De Volewijckers-verdediging werd vakkundig met een boogje over doelman Julian Kah (goed keepertje) afgerond: 1-2. In de consternatie daarna een akkefietje tussen Aymane en de doelpuntmaker, als uitkomst een rode kaart voor Aymane. Het werd luttele seconden later niet alleen op het veld wat ongezellig tevens mede door wat schermutseling(en) van Wherevogels 'supporters' achter het Volewijckers doel. Veel geschreeuw 
    vanaf boven op het dakterras achter het doel.
     
    Wij langs het lijntje konden er geen chocola van maken. Prettig is het niet, en meenemen dat voor de wedstrijd een minuut stilte was voor overleden van Wherevogels lid; tja, dan is in gedachte deze situatie allemaal niet te rijmen. We laten de zaak letterlijk en figuurlijk rusten en dat doet de scheidsrechter eveneens... afkoeling periode van zo'n tien minuten. Terug op het veld kan de partij op 88 minuten en extra tijd weer aanvangen, en alles ging - heel fijn - rustig verder.  Niet voor invaller spits Mehdi Larabi die nog wat kruit in de schoenen had. Exact de 90e minuut liet Mehdi een verwoestende knal los en de munitie ontplofte in de touwen: 1-3. In de extra tijd (94e minuut) was het kruit nog steeds niet verschoten, want als kers op de taart tikte Mehdi doelpunt nummer vier tegen het net: 1-4. 'Astenblaf', over karma gesproken zeggen we dan... wat een slotfase! En als de kruitdampen (we blijven gewoon bij het kruit) zijn opgetrokken verlaten De Volewijckers het wildwest scenario in Purmerend met drie heerlijke winstpunten en we denken tot tevredenheid van trainer Djordi Hopman, die gezien heeft dat zijn troepen - ja, daar komt ie -; 'de kaas niet van het brood laat eten'.
     
    Volgende wedstrijd laat even op zich wachten: er is een 'break' van twee weekends (o.a. inhaalwedstrijden). Eerste wedstrijd nu op 1 maart thuis tegen SC Purmerland waar de eerste ontmoeting een 3-2 nederlaag opleverde.

  • De Volewijckers - ZCFC: 1-0

    Start van tweede competitiehelft: thuiswedstrijd tegen ZCFC. Een tegenstander waar in de openingswedstrijd van het seizoen een 2-2 gelijkspel het resultaat was. De Zaandammers zijn de laatste wedstrijden aan een goede wedstrijdreeks bezig met vier zeges op rij waardoor in de stand voor de aftrap een knappe vijfde plaats de uitkomst is. Mooie uitdaging voor Volewijckers om zich te tonen, want het is bijzonder:het vlaggenschip versloeg namelijk uit de top vijf twee teams, twee gelijkspelen en een nipte nederlaag tegen op dat moment koploper Blauw Wit/W.

    We gaan eens beginnen met de opstelling van de onzen: Julian Kah, Oualim El Boumediani, Mischa Hus, aanvoerder Luke Ekker, Daniel Abera, Seranio Austin, Damien Simson, 'Appie' Challaoui, Younes Hannou, Mehdi Larabi, Rob Lord. Waarbij opvalt een debuut op de rechtsback positie van Oualim. Een speler uit de onder- 17, net als twee weken terug tegen Kadoelen voor Dilano Fakkeldij. En ook Oualim kan terugkijken op een prima eerste partij (met o.a. strakke inspeelpass). Al bleef het beperkt tot 45 minuten, begin tweede helft werd hij vervangen door eerste rechtsback Zakaria Rouki. Oké, de wedstrijd.

    Met een lekker zonnetje over de kunstgrasmat ging het zeker de eerste twintig minuten gelijk op met veel drukke momenten op het middenveld. Echt veel kansen leverde dat dus niet op. Al was aan Volewijckers kant Luke na een kwartiertje spelen nog het dichtstbij. Zijn inzet in het zestienmetergebied zeilde over het ZCFC-doel. Wat opviel bij de onzen dat er niet werd gelopen met de bal. Het 'postbode voetbal' was verdwenen als sneeuw voor de zon. Heerlijk om te zien dat er gezocht werd naar combinaties de bal ging van speler naar speler. Dat lijkt in deze 5e klasse een uitkomst. Laten we eerlijk zijn, het niveau is niet bijzonder hoog, vaak is het in deze klasse een fysieke strijd, dus een oplossing kan zijn: blijf uit het duel, zoek het in degelijk samenspel en als de situatie het toelaat kan een lekkere individuele actie geen kwaad (zeker voorin). Het samenspel was namelijk de opmaat voor ons doelpunt. Op zo'n half uur vanuit het middenveld een werkelijk schitterende aanvalsopzet. Bal ging van voet naar voet, met een strakke bal werd de zijkant opgezocht, voorzet voor het doel en dan... pang, de sterk spelende Damien liet een streep van een schot los: 1-0... kassa! Met deze tussenstand gingen beide teams aan de thee.

    Start tweede bedrijf met wissels, o.a. dus Zakaria en linksbuitenspeler Soulaiman el Arbaoui waardoor Rob Lord van links naar rechtsbuiten ging. De wedstrijd werd een intensieve aangelegenheid, wat werd er geknokt door beide partijen. Volewijckers kwam goed uit de kleedkamer met een vrije trap en enkele gevaarlijke corners. Na 65 minuten een goede mogelijkheid voor Rob na een steekbal richting ZCFC-doel, maar zijn inzet stuitte op de ZCFC-doelman. Daarna kwam ZCFC sterker door. We moesten alle zeilen bijzetten, maar het mag gezegd: er stond vanmiddag een team, wat een verschil met een week terug in Koedijk. Ook de latere frisse invalkrachten gingen mee in de intensiteit: tjonge, wat werd er gebuffeld! Iedereen droeg zijn steentje bij en op het middenveld haalde Damien en Seranio hun niveau uit het kampioensseizoen 2021/2022, ja dan is het genieten.

    Even billen knijpen als ZCFC op zijn tijd mogelijkheden en zelfs twee behoorlijk kansen kreeg (gelukkig stond het vizier richting IJ-tunnel), doelman-Julian en zijn kompanen hielden verder de vinger aan de pols! Volewijckers kwam erdoor en pakte drie hard verdiende winstpunten. Iedereen blij, waarop bij het verlaten van het Sportpark supporter Piet zei; 'tjonge, wat zal het kippetje vanavond lekker smaken', waarvan akte. Mooie woorden als afsluiting van een heerlijk pot voetbal.

    Zaterdag a.s.: uitwedstrijd in Purmerend tegen De Wherevogels, met vermelding eerdere wedstrijd dit seizoen eindigde in een 1-1 gelijkspel.

  • SV Koedijk - De Volewijckers: 2-0

    Op naar Koedijk, ten noorden van Alkmaar. Uitwedstrijd tegen SV Koedijk.

    Een tegenstander dat een moeizaam seizoen draait. Met een overwinning op Kadoelen zijn er drie punten puntjes gepakt. Dus op papier is misschien een logische gedachte voor de hoofdmacht; 'hier valt wat te halen'.Maar op papier of in de praktijk daar kan weleens een verschil in zitten. En ja, die theorie werd bevestigd. Volewijckers ging namelijk onderuit: een 2-0 nederlaag!

    Kunnen we spreken van een off-day? Nee, dat gevoel hadden we niet. Was Koedijk te sterk, onderschatting, geen goede focus of gewoon een wanvertoning? Tja, het antwoord zal daar ergens wel tussen liggen.

    Start wedstrijd: onder goede weersomstandigheden was het begin van de wedstrijd van beide kanten rommelig. Koedijk kreeg in die eerste fase zijn mogelijkheden, de inzetten werden goed verwerkt door doelman Julian Kah. Volewijckers liet van zich horen op zo'n half uur spelen met twee schoten van linksbuiten Soulaiman el Arbaoui, beide inzetten stond Koedijk-doelman paraat. Voor de rest was erbij groen-wit veel irritatie onderling en tegenover de scheidsrechter.Op zich was dat laatste enigszins te volgen. Laten we wel meteen zeggen: de nederlaag gaan we niet zoeken bij de leidsman... maar vanaf het begin was wel duidelijk dat bij duels en zeker met hier en daar een tackle waar een vrije trap uitkwam richting

    voordeel van de thuisclub werd gefloten. Dat wekt natuurlijk frustraties op, alleen moet Volewijckers daar toch slimmer mee omgaan; het werkt namelijk niet in ons voordeel. Ruststand overigens: 0-0. Op naar de tweede helft. Met invallers als Daniel Abera en Damien Simson hoopten we wat meer in de wedstrijd te komen. Maar dat plan kon na zo'n 55 minuten min of meer de koelkast in. Balverlies op rechts van back Zakaria Rouki was de opmaat voor de openingsgoal. Linksbuiten van Koedijk veroverde de bal en met een geplaatst en sluw schot ging de bal richting beneden verre hoek en Julian werd verast en geklopt: 1-0. Vijf minuten later mogen we niet klagen als een knal van de thuisclub de paal trof. Kwamen we terug in de wedstrijd? Nee, het was veel lopen met de bal bij de onzen. Als er eens een pass op het kunstgrasveld werd gegeven was het achter of langs de man of in de voeten van Koedijk. Bij de meest simpele ballen ging het mis, kortom: het was allemaal pover. We nemen mee daarbij het praten tegen de referee maar doorging, uitkomst: het werd een 'gele kaarten festival'.

    We zijn de tel kwijtgeraakt, mogelijk pak 'm beet een stuk of zeven. De makke is in het verleden kwam Volewijckers er nog weleens mee weg, maar met de nieuwe regel 'praten is geel', ja dan kan het hard gaan. En de scheidsrechters zijn niet gek natuurlijk. Met een reputatie opgebouwd laatste seizoenen van praten/protesteren weten de fluiters wat ze van het eerste team kunnen verwachten. En Koedijk vond het allemaal prima, de 'Koedijkers' voelden dat het bij de tegenstander niet liep en jaagden in feite Volewijckers op de kast. Een kwartier voor tijd deelde Koedijk de genadeklap uit en scoorde geel-zwart doelpunt nummer twee. Uit een corner van Volewijckers(!) die werd afgeslagen vloog het via een counter naar de overkant. Linksbuiten werd bereikt, zijn schot werd nog gepareerd door Julian maar via een kluts werd de rebound door één van de Koedijk voorwaartsen koel afgerond: 2-0. Nee, het was niet onze dag.

    Gelukkig was er een lekker zonnetje en op de achtergrond van het knusse Sportpark De Weidtdraaide de wieken van een molen, waarop de aanhang met een cynische ondertoon konden zeggen; 'ja, dat is nog het enige wat draait'. Want Volewijckers vocht niet tegen Koedijk of de molen maar tegen... windmolens!En dan het laatste kwartier:
    we kregen opeens zowaar een beetje de geest. Enkele snelle aanvallen resulteerde nog in twee goede kansen. Een schot van buitenspeler Seranio Austin en een beste kans voor Damien:
    luttele centimeters voor de doellijn ging de bal met een boogje over het doel, voor de ouderen aka Wim Kieft in een ver verleden (22 mei 1982) bij Haarlem - Ajax (voor de jongeren lezers, wie weet opzoeken YouTube).Met in laatste minuut nog een krachtige kopbal van midvoor Mehdi Larabi door de Koedijk-doelman uit de bovenhoek geranseld. Een teleurstellende middag. 'De Tifosi Grijze Plaag' verliet het speelterrein met de gedachte van dit is; 'van een koude kermis thuiskomen'.Het mooie van voetbal is dan altijd het cliché: gelukkig is er snel een volgende wedstrijd.

    Die is zaterdag a.s. thuiswedstrijdtegen ZCFC. Voor trainer Djordi Hopman deze week de boel maar repareren en het vizier weer gericht op een driepunter. Het is de eerste wedstrijd van tweede competitieschema, met herinnering dat de eerste wedstrijd van het seizoen bij ZCFC in een 2-2 gelijkspel eindigde.

  • De Volewijckers - SV Kadoelen: 3 - 1

    Op zaterdag 18 januari 2025.

    De winterstop zit erop. Start tweede gedeelte voor de hoofdmacht een mooi affiché: derby wedstrijd tegen SV Kadoelen.
    Een partij waar de gedachten vooraf waren: hier vallen punten te rapen. Want laten we eerlijk zijn, het gaat niet best met
    onze buren. Kadoelen heeft het eerste gedeelte van het seizoen nog geen punt gepakt. Oké, starten maar in waterkoude weersomstandigheden. Bij de onzen had interim-trainer Djordi Hopman een debuut op positie rechtsback voor uit de onder- 17 afkomstige Dilano Fakkeldij, en we vallen maar meteen met de deur in huis: Dilano kan terugkijken op een prima debuut.
     
    Het begin van de wedstrijd liet Kadoelen zich van de positieve kant zien, en dat was toch enigszins verassend. Het team van trainer Michel Lion ging ten aanval en drukte Volewijckers diep naar achteren. Het was bij groen-wit even zoeken, maar na zo'n twintig minuten kwamen we langzaam op gang. De eerste echte kans was op het half uur. Midvoor Mehdi Larabi kwam één op één tegenover Kadoelen-doelman en schoot de bal langs de goalie maar de knikker vloog langs buitenkant paal. Tien minuten later was het wel raak. Vanaf de linkerflank gaf linksbuiten Soulaiman el Arbaoui een scherpe voorzet voor het doel. Op rechts kwam de knikker uit bij collega Seranio Austin die met een perfecte terug kopbal Mehdi in stelling bracht. Die gaf de bal met een halve draai (en tegenstander in de rug) een flinke vaart met als uitkomst de openingsgoal, fraai doelpunt: 1-0. Met deze stand ging de rust in en konden we even naar boven het clubhuis in, naar warmere oorden, want beste mensen de kou en mist sloeg dwars door de botten.

    Goed, op naar de tweede helft. Nieuwe energie en Volewijckers trok de teugels strakker aan. Onder leiding van de sterk spelende middenvelder Damien Simson gingen we snel op jacht naar een tweede doelpunt. En die kwam al na 55 minuten. Een strakke steekbal bereikte op rechts aanvaller Rob Lord en die ging met gezwinde spoed richting Kadoelen-doel. Met een schot in de verre hoek was het kassa zoals het beaamt op een 'Lord achtige wijze': 2-0.
     
    Lekker deze voorsprong, en dat smaakte naar meer. Maar daar bleef het voorlopig bij. Volewijckers was daarna slordig in de kansen en mogelijkheden en we geven de doelman van Kadoelen een pluim. De man hield op momenten via een onorthodoxe manier de ballen tegen waarbij we dachten; 'hoe is dit mogelijk'. 
     
    Toch na 70 minuten was het weer raak. Een afgeslagen hoekschop werd weer het zestienmetergebied ingepompt en daar stond Soulaiman om de bal met het hoofd de goede kant in de touwen te koppen: 3-0. Koers gelopen. Maar Kadoelen zocht met wat speldenprikjes naar hun ere-treffer. Vijf minuten voor tijd gebeurde dat ook. Een strak schot van één van de aanvallers zweefde langs Volewijckers-doelman Julian Kah (goede wedstrijd weer) en een verdiende goal was het resultaat: 3-1.
     
    Al met al een fijne overwinning tegen een opponent dat uit een best vaatje tapte, dus een gedachte van 'een walk-over' was absoluut niet van toepassing. Volewijckers stijgt met deze zege in de ranglijst, dus vol goede moed op naar de volgende wedstrijd. Zaterdag a.s. is dat een uitwedstrijd tegen Koedijk (richting Alkmaar).
     

    Uit de oude doos
    Een Volewijckers supporter die al jaren op Wight (Engeland) woont stuurde deze oude flyer.